Nadat we in juni een coronavoucher ontvingen van Tioga Tours, afgelopen zaterdag de mail dat deze al kon worden ingewisseld. Vandaag staat het bedrag al op onze rekening, leuk verjaardagscadeau voor Marnie!
De service van Tioga was erg goed de afgelopen maanden, we werden pro-actief op de hoogte gehouden. Nergens zelf achteraan hoeven gaan voelt erg fijn. Voor de medewerkers van Tioga zullen het geen fijne tijden zijn. We gaan er vanuit dat er ook wel wat zeurende klanten zijn. Niemand in de reisbranche heeft om corona gevraagd, een beetje wederzijds begrip vinden wij normaal in dit soort situaties.
Plannen in de ijskast
Het zat er natuurlijk aan te komen. Onze reis op 15 juli gaat door de uitbraak van covid-19/coronavirus niet plaatsvinden.
Grenzen met de VS zijn vandaag (een maand voor vertrek) nog niet open. Ook al zouden ze open zijn, dan was het vakantiegevoel niet goed. In april hebben we al tegen elkaar gezegd dat we sowieso niet zouden gaan. Het voelt niet goed om als familie waarbij er 1 longproblemen heeft en een ander diabetes te doen of er niets aan de hand is. Geen man overboord: dan komt het op een later moment. Is het niet in 2021 (als Marnie en Richard elkaar 25 jaar kennen), dan is het wel in 2022.
Dit jaar blijven we dus thuis in Heveadorp, ook wel voorkomend met de naam Rundumhausen, Tuinesië of Balkonia. Niks mis mee!!!
groeten
Richard, Marnie en Jim
2020: back to the US of A
In de zomer van 2020 was het ons plan om in Europa te blijven. Helaas zijn de prijzen dusdanig dat 2 weken vakantie binnen Europa voor ons niet in verhouding staan met wat je ervoor terugkrijgt. Na wat zoeken op internet en het bezoeken van een USA&Canadabeurs borrelde toch het idee op om eens te kijken wat een reis richting het noordoosten van de VS ons zou gaan kosten. Tot onze verbazing is dit voor een ruime 3 weken goedkoper dan bijvoorbeeld 2 weken Ibiza of Mallorca.
Na flink zoeken en puzzelen hebben we een leuke route samengesteld. We zullen in 24 dagen uit en thuis zijn.
De route ziet er als volgt uit:
Dit wordt het reisschema:
Boston MA 3 nachten
Portland ME 1 nacht
Bar Harbor (in Acadia National Park) ME 3 nachten
Lincoln (White Mountains) NH 2 nachten
Rutland-Killington (Green Mountains) VT 2 nachten
Geneva (Finger Lakes) NY 2 nachten
Williamsport PA 1 nacht
Gettysburg PA 2 nachten
Lancaster PA 1 nacht
New Haven CT 1 nacht
Providence RI 2 nachten
Cape Cod MA 2 nachten. Vanaf daar rijden we dan in een kleine 2 uur naar Boston Logan International Airport voor de terugvlucht.
De laatste dagen en terug naar huis
De laatste 3 nachten verbleven we in Elmhirst’s Resort. Een heerlijk huisje aan het water. Echt lanterfanteren… beetje lezen, zwemmen, massage ondergaan etc.
Nu op de luchthaven van Toronto voor de terugreis naar het snikhete Heveadorp.
Na 2 dagen stilte
Jullie hebben hier een paar dagen niets gelezen… nadat we vrijdag in Montréal waren aangekomen, bleek het daar extreem heet. 35 graden met een hoge luchtvochtigheid leverde een gevoelstemperatuur op van 43 graden. Niet een temperatuur om lekker door de stad te lopen zeg maar.
Na vrijdagavond lekker te hebben gesmikkeld bij steakrestaurant The Keg liepen we terug naar ons hotel: Hotel Place d’Armes.
Het hotel bestaat uit 4 aan elkaar gekoppelde gebouwen. We hadden een kamer in gebouw 1. Van slapen kwam niet veel terecht. Dit waren duidelijk de oudste kamers met extreem slechte en kleine bedden. Een twijfelaar is breder en langer. Na amper te hebben geslapen ’s ochtend om 9 uur bij de receptie gemeld dat dit niet nog een nacht ging werken op deze manier. Men dacht mee, en gaf ons zonder problemen een kamer in gebouw 4. Met behulp van het personeel onze spullen verhuisd. Daarna toch maar even de stad in: China Town. Het spul dat je bij Ali kunt bestellen ligt hier gewoon op de markt. Na anderhalf uur lopen in de hitte waren we gesloopt.
Terug in het hotel wat bijgetrokken en toch nog even naar buiten om ergens iets te eten. Voor de laatste keer deze vakantie een burgertje van Five Guys. Op ons gemakkie naar het hotel terug om te rusten. In de avond om de hoek van het hotel naar de Starbucks voor een muffin, echt trek hadden we niet.
Op zondag rond 10 uur in de auto gestapt voor de langste rit van deze vakantie. Een goede 450km van Montréal naar Elmhirst’s Resort in Keene. Het duurde ondanks het rustige verkeer best lang voor we Montréal uit waren. Er waren net werkzaamheden gestart aan de grote uitgaande snelweg, gevolg was een flinke ‘detour’ en max 50km per uur tuffen.
Onderweg een pauze gehouden bij Napanee, Tim Hortons puilde uit, toch maar wat eten gehaald daar. Rond 15:30 uur waren we in de weldadige rust bij Elmhirst. Een kleine 3 dagen echt relaxen vanuit een prachtig gelegen huisje aan het meer. Zondagavond gelijk het menu gegeten dat we thuis al hadden geregeld in een pakket. Dinsdag gaan we alle drie een uur van een massage genieten. Richard gaat in de namiddag meedoen aan de wijnproeverij en ’s avonds schuiven we aan bij de BBQ hier.
Vandaag hebben we aan een lunch meegedaan die elke maandag voor de locals wordt georganiseerd. Met verbazing kijkend hoe onwaarschijnlijk veel vlees er hier gegeten wordt. Wij houden het na 1 a 2 maal een bord vol eten voor gezien. Dat kan ook best 4 of 5 maal!
Aangekomen in verzengend heet Montréal
Na rustig een uitstekend ontbijtje te hebben gegeten in het hotel in Québec was het tijd om de koffers weer vol te pakken en de auto voor te laten rijden.
Rond 10:15 uur reden we weg bij het hotel. Op het gemakje de stad uit om na een goede 20km de snelweg op te draaien om daar na een recht stuk van 220km vanaf te draaien. De drukte onderweg viel erg mee. We hadden meer verkeer verwacht omdat de Canadese bouwvak is begonnen.
Onderweg zagen we de temperatuur buiten al oplopen. In Québec was het rond de 25 graden, In Montréal bleek het 32 graden te zijn toen we daar rond 13:15 uur aankwamen bij het hotel midden in de oude stad. We zitten recht tegenover de Notre Dame! Eens kijken hoe we dat morgen gaan doen als we één en ander willen bekijken. Na een uurtje lopen door de stad hadden we het in ieder geval lekker warm.
Tweede dag Québec
Na een lekker ontbijtje op pad met de hop on hop off bus. Opgestapt om de hoek van het hotel. Eerste stop bij het Musée national des beaux-arts.
Een groot museum! Zalen met regionale kunstenaars, inuitkunst, moderne kunst, impressionisten etc. We hebben de schoenzolen er aardig versleten. Vervolgens met de bus richting chateau Frontenac bovenop de berg. Daar voor het eerst en voor het laatst deze vakantie wat gehapt bij de welbekende restaurantketen ‘de twee gouden bogen’ ook wel bekend onder de naam McDonalds. Vervolgens op ons gemakkie naar het hotel voor een frisse douche. In de avond hadden we geen van drie erg grote trek. Op naar een creperie voor een lichte maaltijd.
Vervolgens op souvenirjacht voor deze en gene. We wilden geen standaardtoeristenmeuk meenemen en kwamen terecht bij een lokale kunstenares. Prima geslaagd daar. Morgen verlaten we in de loop van de ochtend Québec om na rond de 260 km rijden in vieux Montreal uit te komen, onze zevende en op één na laatste stop van de reis. In Montreal blijven we 2 nachten. Daarna staat onze langste rit van deze reis op de planning.
Eerste dag Québec
Gisteravond om de hoek van het hotel heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant: Il Matto. Marnie heeft een filet mignon gegeten, Jim spaghetti met meatballs en Richard zat aan de Gamberi alla Sambuca met risotto.
Natuurlijk hoort daar een Italiaanse afsluiter bij in de vorm van Tartufo met een glaasje sambuca.
Vanochtend besloten we in het hotel te ontbijten. Op het eerste gezicht leek dat wat prijzig, totdat we zagen wat er allemaal op het buffet aanwezig was. Op vakantie hadden we ineens stress: keuzestress! Het was allemaal erg lekker. Daarna op pad om de calorieën er weer af te lopen. Eerste de vlakke straatjes rondom het hotel doorgelopen om daarna met de ‘funiculaire’ omhoog te gaan. Prachtig uitzicht over de stad. Daarna over pleinen en door leuke straatjes naar beneden gelopen. Onderweg wat (souvenir)winkels bezocht. Om rond 13 uur weer bij het hotel te zijn. De temperatuur is niet echt prettig vandaag. Rond de 30 graden met een vochtigheid van tussen de 80 en 90 procent. Volgens het personeel van het hotel voelt het als 35 a 36 graden. Vanmiddag dus rustig aan doen. Morgen gaan we met de bus een rondje maken. De temperatuur is dan ook wat beter te doen volgens de voorspellingen.
We kunnen vlak bij het hotel opstappen. Vanavond bekijken we waar we gaan stoppen en wat we willen zien.
Adieu Lac a l’eau Claire, bienvenue Québec
Gisteravond lekker in het hotel gegeten en lekker uitgerust daar. Vanochtend rustig alles ingepakt voor een korte route richting de oude stad van Québec. Na ruim 2 uur rijden stonden we voor de deur van Auberge Saint Antoine. Hier gaan we 3 nachten verblijven.
Eerste indruk zeer positief. Kleinschalig hotel midden in het oude centrum. Bij het inchecken kregen we een upgrade naar een ruimere kamer. Alles lijkt op loopafstand te zijn. Hou wel rekening met flink klimmen en dalen.
Geluncht bij café La Maison Smith, gelegen aan een op Parijs lijkend pleintje. Prima broodjes en goede koffie. En geen idioot prijsniveau zoals in Parijs. Daarna ruim een uur door het centrum gelopen en al veel gezien.
Bij terugkomst in het hotel even bij de concierge geweest voor wat info. Ze heeft voor ons voor vanavond een goed Italiaans restaurant gereserveerd: Il Matto. Vanavond en morgenochtend wordt er wat regen verwacht. Donderdag willen we een dagje met de hop on hop off bus op pad.
Van Ottawa naar Lac a l’eau Claire
Rond 10:15 uur stapten we in de auto om naar Lac a l’eau Claire te rijden. Na eerst een ontbijtje te hebben gegeten bij Tim Hortons rustig de koffers dichtgemaakt en de auto voor laten rijden door het personeel van de valet parking.
De rit van vandaag was 327km. Viel er iets op onderweg? Ja! Zodra je de de provincie Ontario (Engelstalig) verlaat en de provincie Québec (Franstalig) inrijdt verandert niet alleen de taal! Ook de staat van onderhoud van het wegennet verandert. In Ontario is alles redelijk strak onderhouden. In Québec is het normaal om enorme gaten in het wegdek te ontdekken, ook op snelwegen. Je mag daar officieel 100 km/u rijden. Dat is op veel plekken door de staat van het wegdek onmogelijk.
De laatste 40 km waren binnendoor. We hebben daar hele stukken met 50 per uur voortgesukkeld waar 80 was toegestaan. We vragen ons af hoe men op deze wegen met een normale personenwagen kan rijden…
Onderweg een lunchpauze gehad om even zelf energie te tanken.
Aangekomen op de plek van bestemming ervaarden we wel de wow-factor. Een prachtige auberge met een geweldige ligging en dito uitzicht. Het is wel wennen aan de taal. Dit deel is immers Franstalig, het Engels beheerst men maar mondjesmaat of met een accent waarbij de bekende tv-serie ‘Allo allo’ verbleekt.
Morgen een korte rit van maar net 200 km naar Québec City, daar zitten we 3 nachten in een hotel in het oude centrum.
Ottawa!
Zaterdag namiddag een eerste ronde Ottawa gedaan. Langs o.a. het parlementsgebouw, de senaat en het Chateau Laurier Hotel. In dat laatste hotel hebben Marnie en Richard in 1997 geslapen tijdens hun bezoek aan Canada.
Gisteravond gegeten in het Rideau Centre. Marnie de teriyaki noodles, Jim een sandwich van de Subway en Richard een maaltijd van Jimmy the Greek.
Zondagochtend een ontbijtje bij Tim Hortons om de hoek van het hotel gegeten. Richard had eerder mensen een ‘double double’ horen bestellen en wilde weten wat dat was…. wel, het is simpel: een grote bak verse koffie met dubbel melk en dubbel suiker. In Nederland noemen we dat slootwater.
Daarna met de camera de stad in om o.a. ‘changing the guards’ vast te leggen. Elke ochtend om 10 uur wordt de wacht gewisseld bij het parlementsgebouw. Leuk om te zien, helemaal omdat de hele optocht bijna een uur duurt en bij ons hotel voor de deur langskomt. Na ruim 2 uur lopen over andere ByWard Market waren we weer hongerig en besloten we de KFC met een bezoek te vereren. In de middag even wat rust pakken kan geen kwaad, het is wel vakantie!
Morgen de rit van een ruime 300 km voor de boeg naar Saint Alexis des Monts waar we één nacht verblijven voor we doorrijden naar Quebec.
Via Algonquin Park naar Ottawa
Donderdagochtend verlieten we Niagara Falls om 400 km naar Arowhon Pines in Algonquin Park te rijden. De reis ging voorspoedig. Na een lunchstop bij Tim Horton’s in Barrie waren we voor 15 uur in Arowhon Pines.
Een resort dat 8km rijden over een gravelpad van de doorgaande weg afligt. Geen TV, internet, wifi of wat dan ook. 2 dagen en nachten rusten.
Het resort staat bekend om zijn uitstekende keuken. 3 maal per dag werden we daar verwend met het lekkerste eten. Alles ‘organic’ en voor 90% uit eigen tuin. Bij het ontbijt yoghurt met vers fruit, pannenkoeken met appel en kaneel, wafels met fruit etc. In de middag een kleine warme hap in de vorm van een minipizza met prosciutto en geitenkaas. In de avonden een saladebuffet, daarna keuze uit 2 soepen en 4 hoofdgerechten. Zo hebben we gans gegeten, verse zalm en gevulde kip.
Marnie en Jim hebben zich vermaakt met kayakken. Richard durfde dit door zijn rugproblemen niet aan. Hij maakte foto’s en las een boek. Arowhon Pines had maar één nadeel: de enorme hoeveelheid muggen en steekvliegen. We zijn allemaal fors geraakt, al was Richard het meest geliefd.
Vandaag, zaterdag de 13e, zouden we 300km verder rijden naar Ottawa. We kregen heerlijke broodjes mee voor onderweg. De rit naar Ottawa ging voor ruim 200km over een rechte weg waar je 80km/u mocht rijden. Prachtige omgeving dwars door het bos en langs ontelbare meren. Uiteindelijk wel saai rijden. Vanuit het niets doemt dan ineens Ottawa op. Het hotel ligt om de hoek van Parliament Hill. Justin Trudeau was niet thuis voor een bakje thee.
van Oosterwijk vrije tijd en hobby 