Donderdag hadden we nog een dag in San Diego. In de de ochtend langs de plek gereden waar Marnie in 1988/1989 een jaar heeft gewoond. Het gebouw waar ze destijds woonde was gemoderniseerd, aan de buitenkant niet langer zandkleurig, maat modern grijs/zwart.
Vervolgens doorgereden naar een winkelcentrum om te lunchen bij The Cheesecake Factory. De avond ervoor wilden we er al dineren: meer dan uur wachttijd voor een tafeltje hadden we er niet voor over. De lunch is perfect bevallen, mooie porties en super lekker. Als toetje 1 van de ruim 40 cheesecakevarianten. We wisten dat dit grote stukken waren, daarom met zijn drieën twee stukken besteld. We kregen het niet op! Overgebleven stuk mee in een doosje voor later die dag.
Na terugkomst in het hotel even aan het zwembad gelegen, daarna online ingecheckt voor de terugvlucht op vrijdag. In de avond de koffers gevuld.
Vrijdag om 6:30 uur opgestaan, ontbeten en tegen 9 uur in de auto voor de rit naar Los Angeles Airport, rond de 200 km. Normaal veel files, vandaag niks…. Rond 12:30 uur de auto ingeleverd, koffers gedropt en de security doorlopen, vervolgens wat eten en rond 17 uur vertrek van het vliegtuig richting Amsterdam. Dat werd een uurtje later. Gelukkig stonden we wel rond schematijd in Amsterdam aan de grond. Zaterdag rond 12:15 uur tikten we de bodem aan. Vervolgens in de taxi naar huis.
Allemaal goed moe! Toch de puf om alvast 1 wasmachine te vullen.
We kijken terug op een waanzinnige vakantie. Nu komt het leuke nawerk: meer dan 2000 foto’s uitzoeken die met telefoons en camera’s zijn gemaakt.